Spis treści
- Opis
- Działanie
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
Opis
Leczenie pacjentów z cukrzycą, którzy wymagają stosowania insuliny dla utrzymania prawidłowego metabolizmu glukozy. Wskazaniem do stosowania preparatu jest także początkowy okres cukrzycy i cukrzyca u kobiet w ciąży.
Działanie
Preparat jest zawiesiną insuliny ludzkiej izofanowej otrzymywanej metodą rekombinacji DNA bakterii E. coli. Insulina zmniejsza stężenie glukozy we krwi, wywiera działanie anaboliczne i antykataboliczne, zwiększa transport glukozy do komórek i nasila syntezę glikogenu w tkance mięśniowej i wątrobie, zmniejsza glikogenolizę i glukoneogenezę, zwiększa lipogenezę w wątrobie i tkance tłuszczowej, hamuje lipolizę, zwiększa wychwyt aminokwasów i syntezę białek. Preparat zawiera insulinę ludzką o pośrednim czasie działania. Początek działania pojawia się po 30-60 min, działanie maksymalne - między 3. a 10. h, a całkowity czas działania wynosi 18-20 h.
Dawkowanie
Indywidualnie, zgodnie z zapotrzebowaniem na insulinę. Preparat podaje się podskórnie w górną część ramienia, udo, pośladek lub brzuch. Miejsca iniekcji należy zmieniać tak, aby to samo miejsce nie było wykorzystane częściej niż ok. raz w miesiącu. Pomimo, że nie jest to zalecane preparat można podać we wstrzyknięciu domięśniowym. Należy zwrócić uwagę, aby w trakcie podawania jakiejkolwiek insuliny Humulin nie wprowadzić igły do naczynia krwionośnego. Po wstrzyknięciu insuliny nie należy masować miejsca iniekcji.
Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwie
Hipoglikemia. Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą, chyba że jest to częścią programu odczulania. Nie stosować dożylnie.
Skład
1 wkład do wstrzykiwaczy (3 ml) zawiera 300 j.m. insuliny ludzkiej izofanowej.
Działania niepożądane
Najczęściej występującym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia. Często: reakcja alergiczna w miejscu podania (rumień obrzęk, świąd). Niezbyt często: lipodystrofia w miejscu iniekcji (regularna zmiana miejsca podania leku może zapobiec lub zmniejszyć występowanie tej reakcji). Bardzo rzadko: ogólnoustrojowe objawy nadwrażliwości. Podczas leczenia insuliną zgłaszano obrzęki, szczególnie w przypadku gdy wcześniej obserwowana niewystarczająca kontrola metaboliczna uległa poprawie w wyniku intensywnej insulinoterapii.
Interakcje
Zapotrzebowanie na insulinę mogą zmniejszać: doustne leki przeciwcukrzycowe, salicylany (np. kwas acetylosalicylowy), niektóre leki przeciwdepresyjne (np. inhibitory MAO), niektóre inhibitory ACE (kaptopril, enalapril), antagoniści receptora angiotensyny II, nieselektywne β-adrenolityki, alkohol. Zapotrzebowanie na insulinę mogą zwiększać następujące substancje: glikokortykosteroidy, hormony tarczycy, hormon wzrostu, danazol, β2-sympatykomimetyki (ritodryna, salbutamol, terbutalina), tiazydy. Zapotrzebowanie na insulinę może się zwiększyć lub zmniejszyć pod wpływem analogów somatostatyny (oktreotyd, lantreotyd).
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
