Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przechowywanie
- Informacje dodatkowe
- Ostrzeżenia
- Adres producenta
- Podmiot odpowiedzialny
Opis
Co to jest Mirtor 30 mg 30 tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej? To lek zawierający substancję czynną mirtazapinę, która jest stosowana w leczeniu depresji u osób dorosłych.
Mirtor tabletki zaczynają działać po 1-2 tygodniach stosowania, a po upływie 2-4 tygodni następuje poprawa samopoczucia. Jeśli po 2-4 tygodniach leczenia nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Dawkowanie
Jak stosować lek przeciwdepresyjny Mirtor 30 mg? Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka początkowa to 15 lub 30 mg na dobę. Po kilku dniach leczenia lekarz może zalecić zwiększenie dawki do najbardziej właściwej dla pacjenta (od 15 do 45 mg na dobę). Zwykle tę samą dawkę leku stosuje się u pacjentów w różnym wieku. Jednak osobom w podeszłym wieku lub pacjentom z chorobami nerek i wątroby lekarz może zalecić inną dawkę leku Mirtor.
Tabletki Mirtor należy przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej w pojedynczej dawce wieczorem, przed
udaniem się na spoczynek. Lekarz może jednak zalecić stosowanie dwóch dawek podzielonych w ciągu dnia - jednej rano, drugiej wieczorem przed snem. Większą dawkę należy przyjmować wieczorem, przed udaniem się na spoczynek.
Kiedy można spodziewać się poprawy samopoczucia?Pierwszych oznak działania leku można spodziewać się po 1-2 tygodniach leczenia, A po 2-4 tygodniach może nastąpić poprawa samopoczucia. Ważne jest, aby podczas pierwszych kilku tygodni leczenia omówić z lekarzem efekty działania leku Mirtor:
Po 2 do 4 tygodniach od rozpoczęcia przyjmowania leku Mirtor należy omówić z lekarzem dotychczasowe efekty leczenia. Jeśli brak odpowiedniej reakcji klinicznej, lekarz może zwiększyć dawkę. Po kolejnych 2 do 4 tygodniach należy ponownie omówić z lekarzem osiągnięte efekty leczenia. Leczenie powinno być kontynuowane, aż do całkowitego ustąpienia objawów, co trwa zazwyczaj 4 do 6 miesięcy.
Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwie
- Nie stosować jeśli pacjent ma uczulenie na mirtazapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. W takim przypadku, zanim zastosuje się lek Mirtor, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
- Nie stosować jeśli obecnie lub w niedalekiej przeszłości (w ciągu ostatnich 2 tygodni) stosowane były leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO).
Skład
- Substancją czynną leku jest mirtazapina. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 30 mg mirtazapiny.
- Inne składniki leku to krospowidon, mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, aspartam, aromat truskawkowo-guaranowy, aromat miętowy, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
Działania niepożądane
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek poniższych ciężkich działań niepożądanych należy przerwać stosowanie mirtazapiny i niezwłocznie zwrócić się do lekarza:
Niezbyt często (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 osoby na 100):
- wzmożony nastrój i wzmożona aktywność psychiczna (mania).
Rzadko (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 osoby na 1 000):
- zażółcenie białkówek oczu i skóry; co może wskazywać na zaburzenia czynności wątroby (żółtaczkę).
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- oznaki zakażenia, takie jak: nagła i niewyjaśniona wysoka gorączka, ból gardła i owrzodzenie jamy ustnej (agranulocytoza). W rzadkich przypadkach mirtazapina może powodować zaburzenia produkcji krwinek (zahamowanie czynności szpiku kostnego). U niektórych osób może występować mniejsza odporność na infekcje, ponieważ mirtazapina może powodować przemijające obniżenie liczby krwinek białych (granulocytopenię). W rzadkich przypadkach mirtazapina może powodować obniżenie liczby krwinek białych i czerwonych oraz liczby płytek krwi (niedokrwistość aplastyczną), obniżenie liczby płytek krwi (małopłytkowość) lub zwiększenie liczby krwinek białych (eozynofilię),
- napady padaczkowe (drgawki),
- połączenie objawów, takich jak: niewyjaśniona gorączka, potliwość, zwiększenie częstości akcji serca, biegunka, (niekontrolowane) skurcze mięśni, dreszcze, wzmożenie odruchów, niepokój, zmiany nastrojów, utrata przytomności i wzmożone wydzielanie śliny. W bardzo rzadkich przypadkach objawy te mogą wskazywać na rozwój zespołu serotoninowego,
- myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze,
- ciężkie reakcje skórne:
- czerwonawe plamki przypominające tarczę lub okrągłe plamy, często z centralnymi pęcherzami na tułowiu, złuszczanie skóry, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i oczach. Wystąpienie takich ciężkich wysypek skórnych jest często poprzedzone gorączką i objawami grypopodobnymi (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka),
- rozległa wysypka, wysoka temperatura ciała i powiększone węzły chłonne (zespół DRESS lub zespół nadwrażliwości na leki)
Do innych możliwych działań niepożądanych należą:.
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 osoby na 10):
- zwiększony apetyt i przyrost masy ciała,
- uspokojenie lub senność,
- ból głowy,
- suchość w jamie ustnej.
Często (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 osoby na 10):
- letarg,
- zawroty głowy,
- drgawki lub drżenie,
- nudności,
- biegunka,
- wymioty,
- zaparcia,
- wysypka lub wykwity skórne,
- bóle stawów, bóle mięśni,
- bóle pleców,
- zawroty głowy lub omdlenia podczas nagłej zmiany pozycji ciała (niedociśnienie ortostatyczne),
- opuchlizna (na ogół kostek lub stóp) wynikająca z gromadzenia się płynów (obrzęki),
- zmęczenie,
- intensywne marzenia senne,
- dezorientacja,
- uczucie lęku,
- zaburzenia snu,
- zaburzenia pamięci, w większości przypadków ustępujące po przerwaniu leczenia.
Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 osoby na 100):
- nieprawidłowe odczucia skórne, np. palenie, kłucie, pieczenie czy mrowienie (parestezje),
- zespół niespokojnych nóg,
- omdlenia,
- uczucie drętwienia jamy ustnej (niedoczulica jamy ustnej),
- obniżone ciśnienie krwi,
- koszmary senne,
- pobudzenie,
- omamy,
- nagląca potrzeba ruchu.
Rzadko (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 osoby na 1 000):
- drganie mięśni lub skurcze (drgawki kloniczne mięśni),
- agresywne zachowania,
- bóle brzucha i nudności, które mogą wskazywać na zapalenie trzustki.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- nieprawidłowe odczucia w jamie ustnej (parestezje jamy ustnej),
- obrzęki jamy ustnej,
- obrzęki całego ciała (obrzęki uogólnione),
- obrzęki miejscowe,
- niedobór sodu we krwi,
- nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego,
- ciężkie reakcje skórne (pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy),
- lunatyzm (chodzenie podczas snu, somnambulizm),
- zaburzenia mowy,
- podwyższony poziom stężenia kinazy kreatynowej we krwi,
- trudności w oddawaniu moczu (zatrzymanie moczu),
- bóle mięśni, sztywność i (lub) osłabienie,
- ciemnienie lub odbarwienie moczu (rabdomioliza),
- podwyższony poziom stężenia prolaktyny we krwi (hiperprolaktynemia, w tym objawy powiększenia piersi i/lub wyciek mleka z brodawek sutkowych),
- przedłużona lub bolesna erekcja.
Przechowywanie
Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Informacje dodatkowe
Lek Mirtor można przyjmować z posiłkiem lub bez.
Ostrzeżenia
- Nie należy zbyt wcześnie zaprzestawać przyjmowania leku, gdyż może spowodować to nawrót choroby. Jeżeli nastąpi poprawa, należy to omówić z lekarzem. Lekarz poinformuje, kiedy można zaprzestać leczenia.
- Nagłe przerwanie terapii lekiem Mirtor, nawet jeżeli objawy depresji minęły, może powodować nudności, zawroty głowy, pobudzenie lub lęk i ból głowy. Objawy te nie wystąpią podczas stopniowego odstawiania leku. Lekarz poinformuje, jak stopniowo zmniejszać dawki leku.
- lek Mirtor nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, ponieważ nie wykazano u nich skuteczności jego stosowania.
Pacjenci z depresją mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj dopiero po upływie około 2 tygodni, czasem później.
Powyższe objawy są bardziej prawdopodobne u:
- pacjentów, u których już wcześniej występowały myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie;
- młodych dorosłych pacjentów. Dane z badań klinicznych wykazują zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, które były leczone lekami przeciwdepresyjnymi.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala, jeśli wystąpią myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze.
- Picie alkoholu podczas przyjmowania leku Mirtor może powodować senność. Najlepiej unikać spożywania alkoholu podczas terapii lekiem Mirtor.
- Jeśli pacjentka jest w ciąży, lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Adres producenta
Orion Corporation, Orion Pharma
Orionintie 1,
FI-02200 Espoo,
Finlandia.
Podmiot odpowiedzialny
Delfarma Sp. z o.o.
św. Teresy od Dzieciątka Jezus 111,
91-222 Łódź.
info@delfarma.pl
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
