Choroba lokomocyjna objawy i przyczyny
Podczas podróży sygnały docierające do mózgu są sprzeczne, bo jadąc samochodem widzimy, że poruszamy się dużą prędkością, a ciało nie zmienia swojego położenia. Poza tym długotrwałe wstrząsy podczas podróży podrażniają błędnik, czyli narząd równowagi w uchu wewnętrznym, i zaburzają jego funkcjonowanie. Zaczynają się problemy, a mianowicie zawroty głowy, nudności i wymioty.
Choroba lokomocyjna leki i inne sposoby
Dla osób z problemami podczas podróży jest kilka istotnych zasad, jakich powinno się przestrzegać, np. zawsze siadać przodem do kierunku jazdy, przy uchylonym oknie, nie należy czytać podczas podróży, lepiej patrzeć w dal, powinno się zjeść lekki posiłek przed drogą i unikać słonych potraw i gazowanych napojów. Rozwiązaniem są też leki na bazie dimenhydraminy, do zażywania pół godziny przed podróżą, o silnym działaniu przeciwwymiotnym, ale wywołującej senność i uspokojenie oraz wyciągu z kłącza imbiru poprawiającego samopoczucie podczas podróży. Imbir jest bezpieczny dla młodszych dzieci i kobiet w ciąży. Znaleźć też można leki homeopatyczne niwelujące nudności i wymioty, a alternatywą dla środków doustnych są opaski akupresurowe. Dzięki odpowiedniemu naciskaniu punktów Nei – Kuan na obu nadgarstkach już w kilka minut niwelują one mdłości i dyskomfort odczuwany w czasie jazdy.
Choroba lokomocyjna u dorosłych – co stosować?
Choroba lokomocyjna to przypadłość, która może ujawnić się w każdym wieku, nawet u osób nieskarżących się wcześniej na dyskomfort podczas podróży. Niektóre dzieci wyrastają z niej i z czasem zaczynają swobodnie korzystać ze środków transportu. Zdarza się, że w dorosłym życiu nadal występują objawy wskazujące na chorobę lokomocyjną. Niektórzy odczuwają dyskomfort tylko w autobusie, u innych każda forma transportu rodzi nieprzyjemne dolegliwości.
Choroba morska pojawia się podczas podróży statkiem, motorówką i jachtem. Podobnie jak w innych rodzajach tego schorzenia przyczyną jest chaos informacyjny. Wzrok rejestruje ruch, ponieważ krajobraz za oknem dynamicznie się zmienia. Natomiast błędnik, znany jako narząd równowagi, stwierdza jego brak. Rozbieżność między informacjami, jakie napływają do mózgu, sprawia, że rozwija się choroba lokomocyjna. Manifestuje się ona poprzez ból głowy, nudności, wymioty, światłowstręt, nadwrażliwość na zapachy i zlewne poty.
Choroba lokomocyjna u dorosłych stanowi niezwykle uciążliwą przypadłość, bo utrudnia codzienne dojazdy do pracy. Odbiera też radość z wakacyjnych wojaży. Osoby, które na nią cierpią, czasem rezygnują z podróżowania. Dyskomfort, jaki towarzyszy przemieszczaniu się przy użyciu środków transportu, pogarsza ich ogólne samopoczucie. Na szczęście istnieją leki na chorobę lokomocyjną. Zakup odpowiedniego medykamentu warto skonsultować z lekarzem lub farmaceutą, gdyż czasem istnieją przeciwwskazania do jego stosowania, np. padaczka.
Tabletki na chorobę lokomocyjną często bazują na ekstrakcie z kłącza imbiru. Wspomniana roślina obfituje w substancje przeciwwymiotne, dlatego rekomenduje się jej spożywanie na pół godziny przed rozpoczęciem podróży. Leki na chorobę lokomocyjną zawierają także substancje antyhistaminowe i uspokajające. Łagodzą one ogólny dyskomfort związany z podróżowaniem. Występują w postaci tabletek, plastrów i syropów. Najbardziej znane produkty na chorobę lokomocyjną to Aviomarin i Lokomotiv.
Choroba lokomocyjna u dzieci – co stosować?
Choroba lokomocyjna u dzieci powoduje, że te źle znoszą podróż samochodem, autobusem czy pociągiem. Nudności, wymioty i zlewne poty sprawiają, że każda szkolna wycieczka staje się problemem. Młodzi ludzie niechętnie wyjeżdżają do babci czy nad morze, ponieważ źle czują się w środkach transportu. Na szczęście można temu zaradzić, stosując leki na chorobę lokomocyjną. Małym dzieciom zaleca się syropy i plastry, a nieco starszym tabletki lub drażetki.
Lek na chorobę lokomocyjną dla 1-rocznego dziecka nie jest potrzebny, bo maluchy świetnie znoszą podróż. Do 2. roku życia młody człowiek nie posiada ukształtowanej świadomości. Oznacza to, że jego narząd wzroku nie rejestruje ruchu w samochodzie, samolocie czy pociągu. W rezultacie informacje napływające z oczu i błędnika pozostają spójne. Pierwsze objawy choroby lokomocyjnej zazwyczaj pojawiają się ok. 2. roku życia. W miarę upływu czasu zanikają lub ulegają nasileniu.
Należy pamiętać, że leki na chorobę lokomocyjną dla dzieci często mają nieco inny skład niż produkty dla dorosłych. W związku z tym warto sprawdzić, czy zażywane tabletki są odpowiednie dla najmłodszych. Jeśli nie zaleca się ich stosowania w danej kategorii wiekowej, trzeba zakupić specjalne produkty zwalczające objawy choroby komunikacyjnej.
Choroba lokomocyjna u niemowląt
Niemowlęta to małe dzieci, u których choroba lokomocyjna nie występuje. W związku z tym nie trzeba podawać im żadnych leków. Zazwyczaj dobrze znoszą podróż, przeszkadzać może im jedynie brak świeżego powietrza i zbyt wysoka temperatura. Niektóre maluszki nie czują się bezpiecznie poza swoim łóżeczkiem. Na szczęście choroba lokomocyjna u niemowląt nie została dotychczas u nikogo potwierdzona.
